“Ik denk dat het aantrekkelijk is om te studeren als visueel beperkte. Met kennis kun je nog steeds concurreren met mensen die niet beperkt zijn!” Marnix Kluiters (21) is student Fiscaal Recht en Economie aan de Hogeschool van Rotterdam. Een half jaar geleden werd de zeldzame oogaandoening Leber bij hem vastgesteld. Daardoor is hij nu maatschappelijk blind.

Helemaal als een verrassing kwam dat niet, vertelt Marnix in zijn studentenflat, vlakbij de Rotterdamse Universiteit en Hogeschool. “Twee jaar geleden werd het bij mijn broertje ontdekt die toen elf was. Ik wist dus dat ik ook het risico liep. Afgelopen augustus, tijdens een vakantie op het strand, ontdekte ik een plekje in mijn oog. Omdat mijn broertje het toen al anderhalf jaar had, wist ik dat het niet goed zat. Niet lang daarna ben ik met mijn vader naar het ziekenhuis geweest. En daar werd het vermoeden, wat ik al had, bevestigd.”

Feyenoord

Sinds de oogaandoening bij hem werd geconstateerd, is Marnix niet bij de pakken neer gaan zitten. Integendeel, hij heeft een druk sociaal leven, heeft een grote vriendenclub en gaat nog steeds graag naar Feyenoord. Samen met vrienden heeft hij zelfs de wedstrijd in Rome bezocht. “Maar bij de ongeregeldheden bij die fontein was ik niet aanwezig”, haast hij zich te zeggen. “Ik ben vijf dagen in Rome geweest en heb een hele leuke tijd daar gehad.”

Studie

Na zijn VWO besloot Marnix te gaan studeren. “In eerste instantie Economie. Dat bleek echter toch niet helemaal mijn richting te zijn: Ik vond de studie niet praktisch genoeg. Een aantal vakken vond ik wel interessant en daarom ging ik verder met HBO Accountancy. Vanwege mijn oogaandoening vond ik Accountancy te cijfermatig en zag ik meer kansen bij Fiscaal Recht en Economie. Dat is een studie waar je veel kanten mee op kunt; zowel bij de overheid als in het bedrijfsleven.”

Dankzij allerlei hulpmiddelen kan ik heel goed studeren

Was hij niet bang dat hij door zijn oogaandoening problemen zou krijgen om zijn studie te kunnen voortzetten? Marnix hoeft niet lang na te denken. “Nee”, zegt hij resoluut. “Dankzij allerlei hulpmiddelen kan ik heel goed studeren. In een gesprek met Joost van Loon van Babbage kwam ik er al gauw achter dat heel veel mogelijk is. Bovendien wist ik door mijn broertje, die op Bartiméus zit, van het bestaan van Supernova. Van Supernova wil ik graag zoveel mogelijk gebruikmaken van de spraak oplossingen. Omdat ik een vlekje in mijn oog heb, heb ik niet zoveel aan het werken met vergroting; hoe groot de letter ook wordt, dat vlekje blijft er steeds zitten. Daarom is voor mij het werken met spraak het beste. Joost heeft mij daar verschillende mogelijkheden van laten zien. Hij vertelde mij dat hij sneller kan werken met spraak dan iemand die met een vergroting van 2 werkt. Dit komt omdat je bij een vergroting van 2 slechts een vierde van het scherm ziet. Het kwartje viel toen vrij snel en vanaf dat moment ben ik begonnen aan het werken met spraak. Ik wil erop voorbereid zijn dat ik door mijn oogaandoening minder mobiel zou kunnen worden. Daarom heb ik mezelf bijvoorbeeld aangeleerd met spraak te navigeren.”

Brailleleesregel

Ook maakt Marnix gebruik van een brailleleesregel. Een geoefend braillegebruiker is hij nog niet maar daarvoor is hij nog te kort, sinds een paar maanden, bezig met braille. Toch heeft hij goede hoop het onder de knie te zullen krijgen. “Daar ga ik wel vanuit”. En om niet meer zo afhankelijk te zijn van boeken die eerst moeten worden ingelezen maakt Marnix gebruik van een iRead. Hij heeft ondervonden dat veel van zijn studieboeken niet op voorraad zijn bij Dedicon. De iRead is een apparaat waarmee hij boeken kan scannen. Deze boeken kan hij dan met de brailleleesregel lezen of laten voorlezen. “Ook van het werken met de iRead heb ik veel profijt”. Aan de mogelijkheid om tegen de computer te kunnen praten heeft Marnix minder behoefte. “Ik kan prima blind typen, dus dat is niet zo’n probleem”.

Laptop van visueel naar non-visueel en zonder muis maar met sneltoetsen

“Via Joost ben ik ook bij de Babbage Academy gekomen.” Van de in totaal 40 uur training had Marnix er op het moment van dit vraaggesprek tweederde opzitten. “De begeleiding door Joost vind ik heel goed. Dankzij hem weet ik wat er allemaal mogelijk is en dat ik überhaupt kan blijven doorstuderen. Met een computer omgaan, kon ik wel. Het ging er meer om dat ik mijn laptop op een andere manier moest gaan leren gebruiken: van visueel naar non-visueel. Dus zonder muis maar met sneltoetsen. Bij Supernova zijn het er, dacht ik, al 400. Joost heeft mij geholpen de logica achter de sneltoetsen te ontdekken. Door deze kennis heb ik ze veel sneller kunnen onthouden. Wat ik verder nog wil leren, is omgaan met de e-mail. Daar ben ik nog geen expert in. Het prettige met Joost, vind ik, is dat we op één lijn zitten. Dat komt misschien ook wel omdat wij allebei tijdens onze studie slechtziend zijn geworden en door wilde gaan met studeren. Dat maakt het ook makkelijker om elkaar te begrijpen Het is mooi dat ik Joost heb leren kennen en daardoor bij Babbage terecht ben gekomen en door hem ben getraind.”

Bekijk ook de video hieronder.